آمونیاک گازی سمی بی رنگ از یک ترکیب هیدروژنه نیتروژن دار با حلالیت بالا در اب است. استنشاق این گاز اشک اور و با مزه تند به مجاری تنفسی اسیب شدیدی وارد و حتی منجر به مسمو میت شدید و مرگ فرد می شود.

میزان وسعت اسیب در مواجه با گاز امونیاک به مدت مواجهه، غظت گاز و عمق تنفس ارتباط دارد. بنابراین استنشاق گاز با غلظت 400 PPM تا 700 PPM باعث التهاب فوری در چشم و بینی و گلو می شود و بین 3500 PPM تا 6500 PPM برای مدت نیم ساعت بسیار خطرناک و حتی ممکن است، تماس کوتاه مدت با غلظت 5000 PPM تا 10000 PPM سبب مرگ فرد شود.  به علت میل ترکیبی امونیاک با اب این ماده بشتر بر بافت های مخاطی بدن تاثیر گذاشته و سبب اسیب به انها می شود. امونیاک به صورت گازی یا مایع (محلول در آب ) می تواند اسیب شدیدی به مجاری تنفسی وارد کند. استنشاق بوی آن در تماس با رطوبت سطوح مخاطی در مجاری تنفسی می تواند به صورت یک محلول قلیایی قوی سبب تخریب سطوح مخاطی و شش ها شود. با افزایش استنشاق ان عوارضی مانند پرخونی دستگاه تنفسی و ناراحتی ذات الریه و اگر مقدار ان به 1% برسد سبب مرگ فرد می شود. این ماده سمی و خطرناک در صورت تماس با پوست، اسیب هایی بافتی همانند قرمزی، خارش، تاول و سوختگی شدیدی در محل تماس ایجاد می کند. در تماس با بافت مخاطی چشم باعث قرمزی و سوزش و زخم قرنیه می شود. این ماده خطرناک حدودا اشتعالش 16 تا 25 درصد جرمی در هوااست. خطرات اتشگیری ان پایین و انفجار خود به خودی ندارد اگر در معرض شعله قرار گیرد انفجار صدای مهیبی به همراه دارد. و در دمای بیش از 400 درجه سانتی گراد به گاز هیدروژن تجزیه می شود.

اقدامات ضروری

از جمله اقدامات ضروری در صورت مواجه با این ماده سمی، خارج ساختن مصدوم از محیط الوده، باز کردن راه هوایی، بیرون اوردن لباس های الوده، گرم نگه داشتن مصدوم است؛  در صورت تماس پوستی شستشوی سریع پوست با اب فراوان و سرم های شستشو به مدت یک ساعت ( تا رفع احساس سوزش) رساندن سریع مصدوم به مراکز درمانی؛ در صورت تماس چشمی شستشوی چشم ها و زیر پلک ها با اب فراوان و یا سرم شستشو حداقل به مدت نیم ساعت و رساندن سریع مصدوم به پزشک، در صورت تماس با دستگاه گوارش اگر به صورت مایع خورده شده باشد، شستشوی معده و خوردن 2 تا 3 بار شیر و اب به میزان 120-240 میلی لیتر تاثیر گذار است. همچنین خوردن سرکه، ابلیمو، سیب، پرتقال، نشاسته، سفیده تخم مرغ و روغن زیتون نیز موثر است.  در اطفای حریق باید سیلندر های حاوی گاز امونیاک را با اب خنک کرد و از پودر های شیمیایی خشک و یا گاز کربنیک در اب استفاده کرد. بنابراین نگه داری و حمل و نقل این گاز بسیار مهم است. و باید توسط تانکر های مخصوص و در سیلند های استیل و دور از حرارت، در جای خنک، با تهویه مناسب و دور از گازهای اکسید کننده ، کلر، برم، ید و اسید ها  نگهداری و حمل شود.