از هر ۵ نفر بازمانده‌ی کووید یک نفر درگیر کووید طولانی مدت می‌شود!

بر اساس مطالعه‌ی صورت گرفته توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در ایالات متحده‌ی آمریکا، از هر پنج بزرگسال، بیش از یک نفر که از بیماری کووید ۱۹ (COVID-19) بهبود یافته است، ممکن است به یک بیماری طولانی‌مدت و مرتبط با عفونت‌های ویروسی مبتلا شود.

علائم کووید طولانی مدت در گروه‌های مختلف به چه شکل است؟

به طور کلی علائم و تبعات پس از کووید را می‌توان شامل درگیری قلب و عروق قلبی، ریه، کلیه‌ها، دستگاه گوارش، عصبی و سلامت روان دانست. در همین راستا و طبق بررسی‌های انجام شده، بازماندگان بیماری کووید در مقایسه با افراد سالم (افرادی که به ویروس کووید آلوده نشدند!) تقریبا دو برابر خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی و ریوی از جمله آمبولی ریه را داشتند. همچنین رایج‌ترین علائمِ پس از کووید، شامل مواردی با مشکلات تنفسی و دردهای اسکلتی و عضلانی بود.

در میان بازماندگان کووید، افراد ۱۸ تا ۶۴ ساله بیش از موارد مسن‌تر به بیماری‌هایی همچون نامنظمی در ضربان قلب و دردهای اسکلتی و عضلانی مبتلا می‌شوند. در عین حال، در بازماندگانی با سنین بالای ۶۵ سال مواردی همچون نارسایی‌های کلیه، لخته شدن خون، بیماری‌های وابسته به مغز و اعصاب، اختلالات عضلانی و بحث‌های مربوط به سلامت روان، رواج بیشتر دارد.

در گروه‌های سنی مسن‌تر، تبعات پس از کووید بر سیستم عصبی، بسیار نگران کننده است، چراکه این شرایط می‌تواند منجر به نیاز زودهنگام به خدمات حمایتی یا اعمال سرمایه‌گذاری‌های اضافی در مراقبت از این گروه‌ها شود. در گروه‌های سنی ۱۸ تا ۶۴ سال، شرایط پس از کووید می‌تواند بر توانایی این دسته از افراد به عنوان نیروی کار تأثیر بگذارد طبیعتا در چنین شرایطی شاهد عواقبِ اقتصادی بر خانواده‌ها و وابستگان این گروه‌ها خواهیم بود.

طبق گزارش‌های در دسترس، حدودا ۸۳ میلیون مورد مبتلا به COVID-19 در ایالات متحده گزارش شده است و احتمالا تعداد واقعی بیماران به طور قابل توجهی بیشتر از این آمارها است! درواقع این یافته‌ها می‌تواند به این معنی باشد که میلیون‌ها نفر درگیر علائم طولانی مدت بیماری کووید هستند و به مراقبت و منابع بیشتری نیاز دارند. بنابراین، اجرای استراتژی‌های پیشگیری از COVID-19، و همچنین ارزیابی‌های دقیق در مورد شرایط بازماندگان از این بیماری می‌تواند در کاهش بروز و تأثیر تبعات پس از کووید به‌ویژه در بین افراد بالغِ بالای ۶۵ سال، حیاتی و با اهمیت باشد.

شرحی از جزئیات این تحقیق

در این مطالعه، سوابق سلامتی ۶۳.۴ میلیون بیمار بالغ از ۵۰ ایالت در آمریکا (به شکل ناشناس) استخراج شده است. محققان بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را در یک بازه‌ی زمانی مشخص (بین مارس ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۱) تحت نظر گرفتند. سپس هر فرد مبتلا به کووید-۱۹ را به نسبت یک به پنج با تعداد ۱۶۴۰۷۷۶ بیمار تحت نظر که در طول یک ماه با علائم کووید به مراکز درمانی مراجعه کرده بودند، مطابقت دادند. جالب است بدانید که همه‌ی بازماندگان و افراد در این مطالعه، حداقل به مدت یک ماه تا یک سال تحت نظر بودند.

از هر پنج بزرگسال در بازه‌ی سنی بین ۱۸ تا ۶۴ سال، یک نفر و از هر چهار فرد بالای ۶۵ سال، حداقل یک مورد علائم پس از کووید را تجربه کرده‌ است!

به طور کلی، ۳۸.۲ درصد از بازماندگان بیماری کووید-۱۹ در مقایسه با ۱۶ درصد از افرادِ بدون درگیری با تبعات این بیماری، به کووید طولانی مدت مبتلا شده بودند. در گروه‌های سنی ۱۸ تا ۶۴ سال، این آمار ۳۵.۴ درصد از بازماندگان را شامل می‌شود و در گروه‌های ۶۵ سال به بالا، این آمارها به ۴۵.۴ درصد می‌رسد!

بر اساس همین آمارها نیز محققان تخمین می‌زند که از هر پنج بزرگسال در بازه‌ی سنی بین ۱۸ تا ۶۴ سال، یک نفر و از هر چهار فرد بالای ۶۵ سال، حداقل یک مورد علائم پس از کووید یا کووید طولانی مدت را تجربه کرده‌اند.

محدودیت‌های تحقیق

البته باید در نظر داشته باشید که این مطالعه همراه با چندین محدودیت است که از جمله آن‌ها می‌توان به دسترسی به سوابق سلامت افراد از یک منبع نرم‌افزاری اشاره کرد. درواقع، این احتمال وجود دارد که نتایج به دست آمده قابل تعمیم به کل ایالات متحده نباشد. همچنین در این مطالعه سویه‌های مختلف بیماری‌هایی همچون سارس، کووید ۱۹ و برخی جزئیات جمعیتی، مانند موقعیت جغرافیایی افراد در نظر گرفته نشده است؛ از آنجایی که این مطالعه بر اساس سوابق الکترونیکی سلامت افراد، انجام شده است، ممکن است نسبت به کسانی که پرونده‌ی الکترونیکی ندارند یا در خانه درمان شده‌اند، سوگیری داشته باشد که در مطالعه‌ی پیش رو لحاظ نشده است.

سخن پایانی

با این حال، محققان خاطر نشان می‌کنند که یافته‌های آن‌ها با یافته‌های حاصل از چندین مطالعه‌ی بزرگ‌تر ( نتایج نشان می‌دهد که کووید طولانی مدت در ۲۰ تا ۳۰ درصد بیماران رخ می‌دهد!)، مطابقت دارد. بنابراین این یافته‌ها می‌تواند به افزایش آگاهی در مورد شرایط پس از کووید و مراقبت و مدیریت تبعات آن در افراد مختلف بسیار کارگشا باشد.