دانشمندان دریافتهاند که مانند مریخ و عطارد، زمین هم بسیار سریعتر از تصور قبلی در حال سرد و غیرفعال شدن است.
تکامل سیارهی زمین را میتوان با تاریخچهی سرد شدن در طول ۴٫۵ میلیارد سال گذشته توصیف کرد، زمانی که سطح سیارهی ما با اقیانوس عظیمی از ماگما پوشیده شده بود. طی میلیونها سال، سطح سیاره سرد شد و پوستهای شکننده تشکیل داد. اگرچه برخی از پرسشها دربارهی روند این تکامل بیپاسخ مانده است. ازجمله اینکه زمین با چه سرعتی سرد شد و چه مدت ممکن است طول بکشد تا این خنک شدن پیوسته، فرآیندهای گرمایی زمین را متوقف کند؟
رسانش گرمایی مواد معدنی میتواند پاسخی به این پرسش باشد. این رسانش گرمایی یا هدایت حرارتی مواد معدنی، مرز میان هسته و گوشتهی زمین را تشکیل میدهد. در این لایهی مرزی سنگهای نیمهجامد گوشتهی زمین، در تماس مستقیم با آهن-نیکل مذاب هستهی بیرونی سیاره قرار دارند. به دلیل اختلاف دمایی بسیار زیاد میان دو لایه، باید گرمای زیادی در این محدوده که از مادهی معدنی «بریگمانیت» (Bridgmanite) تشکیل شده است، جریان داشته باشد.
با این وجود، چون امکان بررسی تجربی بسیار دشوار است، تخمین اینکه این مادهی معدنی چقدر گرما را از هسته به گوشته هدایت میکند، آسان نیست. اما دانشمندان دانشگاه صنعتی زوریخ (ETH) یک سیستم اندازهگیری پیچیده ایجاد کردهاند که آنها را قادر میسازد رسانش گرمایی برگمانیت را تحت شرایط فشار و دمایی که داخل زمین وجود دارد، در آزمایشگاه اندازه بگیرند. این سیستم اندازهگیری جذب نوری در یک واحد الماس است که با پالس لیزری داغ میشود.