بدن انسان به دلیل برخی اتفاقات ماننده فعالیت بدنی زیاد یا عمل جراحی یا … باعث افت الکترولیت های داخل بدن می‌شود. این افت مواد مورد نیاز بدن باعث بروز مشکلات بسیار خطرناکی می‌شود؛ برای مثال کمبود یون پتاسیم در خون باعث بروز هیپوکالمی که بر روی ضربان قلب تاثیرات خطرناکی می‌گذارد. برای جایگذاری این الکترولیت ها و یا مواد مورد نیاز بدن، سرم ها و یا قرص هایی به فرد داده می‌شود. یکی از این قرص ها رینگر است که بصورت محلول (سرم) نیز یافت می‌شود.

قرص رینگر چیست

قرص رینگر از چندین نمک ساخته شده است و برای رفع کمبود مواد معدنی بدن بسیار مناسب است. محلول رینگر یک محلول ایزوتونیک نسبت به مایعات بدن یک حیوان است و خوردن این قرص نیز همان کار محلول را انجام می‌دهد. قرص رینگر معمولا حاوی کلرید سدیم، کلرید پتاسیم، کلرید کلسیم و بی کربنات سدیم است. باقی افزودنی‌ها می‌توانند شامل مواد شیمیایی مختلفی برای سلول ها، از قبیل آنتی بیوتیک ها و ضد قارچ ها، ATP(واحد انرژی سلول ها) و دسکتروز باشد. قرص رینگر به نام سیدنی رینگر نامگذاری شده است که در سال های ۱۸۸۲-۱۸۸۵ مشخص شده است که راه حل برای تخریب قلب قورباغه باید دارای سدیم، پتاسیم و کلسیم باشد در صورتی که ضربان قلب برای مدت طولانی حفظ شود.

کاربرد قرص رینگر

قرص رینگر باعث افزایش حجم خون شده و تعادلی بین آب و الکترولیت های بدن برقرار می‌کند. با تزریق محلول های نرمال سالین یا همان سرم قندی نمکی، مقادیری از نیازهای بیماران تأمین می‌گردد، اما خطراتی دارند. ممکن است بدلیل دفع پتاسیم(از طریق ادرار)، بیمار در معرض هیپوکالمی قرار گیرد. اما سرم رینگر علاوه بر دارا بودن NaCl به مقدار مشابه در سرم نرمال سالین حاوی مقادیری یون پتاسیم و یون کلسیم با غلظت ایزوتونیک می‌باشد. در واقع رینگر سالینی نرمال است که مقادیری یون پتاسیم و یون کلسیم به آن اضافه شده‌ است. از نظر غلظت اسمزی محلولی ایزوتونیک بوده.