هیتر استریر نوعی از تجهیزات آزمایشگاهی است که برای همگن کردن، مخلوط کردن و حرارت دادن به مایعات کم حجم استفاده می­شود. این دستگاه بیشتر در آزمایشگاه­های شیمی، زیست­‌شناسی، مهندسی و … کاربرد دارد.

ساختار هیتر استریر

استریر از 2 قسمت اصلی همزن و گرمکن تشکیل می­‌شود که توسط دو بخش هیتر و استریل قابل تنظیم است. نمونه­های پیشرفته­تر این دستگاه دارای نمایشگر LCD است که مقادیر در آن نمایش داده می­شوند. به این نوع از استریر، دیجیتال می­‌گویند. برخی از دستگاه‌های استیرر در صورت نیاز به گرمایش مایع، امکان حرارت دهی را نیز همزمان فراهم می کنند که به آن هیتر استیرر Heater Stirrer گفته می شود.

همزن مغناطیسی یا استیرر می تواند شامل یک صفحه داغ یا Hot plate جهت گرمایش مایع نیز باشد که در اصطلاح به آن دستگاه هیتر استیرر Heater Stirrer گفته می شود. گرمای این صفحه داغ توسط انرژی الکتریکی تأمین می شود. صفحه با یک لایه تفلونی پوشیده شده و می تواند قطرهای مختلفی داشته باشد ولی معمولا قطر آن حدود 15 سانتی­متر می­‌باشد. دمای عملیاتی این صفحه می تواند در محدوده ی 100 تا 750 متغیر باشد. هیتر استریر سه نوع پیچ تنظیم بر روی آن وجود دارد که از پیچ ترمـو بـرای تنظیم درجه حرارت تولیدی و از پیچ تایمر برای تنظیم مدت زمان گرم کردن نمونـه ها و از پیچ سرعت همزن هم برای تنظیم سرعت همزن مغناطیسی استفاده می شود.

هیتر استریر به چند دلیل نسبت به هیتر مگنت دار برای هم زدن مایعات ارجحیت دارد که عبارتند از: کم سر و صداتر بودن، بازده بالاتر و عدم وجود قطعات متحرک با احتمال شکستگی و سایش

از سایر ویژگی‌­های این دستگاه می­‌توان به داشتن ترموستات دقیق جهت کنترل دما اشاره کرد. بعضی از انواع آن نیز دیجیتال می‌­باشند و دارای دورسنج ولومی برای کنترل از راه دور هستند.

اساس کار استیرر یا همزن مغناطیسی

دستگاه هیتر استریر به این صورت کار می‌کند که با ایجاد میدان مغناطیسی، میله ی مغناطیسی یا magnet غوطه ور در مایع شروع به چرخش سریع می‌کند و باعث به هم خوردن مایع می شود. این میدان مغناطیسی می تواند توسط یک آهنربای دوار و یا مجموعه ای از آهنرباهای الکتریکی ثابت قرار گرفته در زیر صفحه دستگاه ایجاد می شود. سرعت چرخش مگنت بر اساس تنظیم این میدان مغناطیسی تعیین می شود.

مگنت معمولا دارای یک پوشش تفونی و گاهی پوشش شیشه ای می باشد. پوشش شیشه ای اغلب برای محلول های شامل فلز قلیلیی بکار می رود. هر دو پوشش کاملاً خنثی هستند و با اجزای محلول هیچگونه واکنشی ایجاد نمی کنند. مگنت دارای طول های مختلف و معمولاً از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر می باشد. برای برداشتن مگنت از درون محلول هم از ابزار خاصی با پوشش تفلونی استفاده می شود.