دی اتیل اتر یکی از مواد پر مصرف است که کاربردهای پزشکی و دارویی فراوان دارد. در مقاله پیش رو به بررسی خطرات دی اتیل اتر می پردازیم.

دی اتیل اتر یک حلال آلی است. این ماده دارای فرمول شیمیایی (C₂H₅)₂O است. این ماده، یک مایع بی رنگ، با بویی بسیار شدید و فرار است. این ماده اشتعال پذیری بالایی دارد. عمده کاربرهای این ماده مربوط به پزشکی و دارویی است. از قدیم از آن به عنوان گاز بیهوشی استفاده می شده است. همچنین این ماده به عنوان سوخت بعضی موتورها نیز کاربرد دارد.

خطرات دی اتیل اتر

شاید بتوان مهمترین خطر دی اتیل اتر را اشتعال پذیری آن دانست. این ماده به شدت اشتعال پذیر است. از آنجایی که این ماده به شدت فرار است و وزن گاز آن از هوا کمتر است، بخار آن میتواند نزدیک به زمین حرکت کرده و مسافت نسبتا زیادی را تا منبع اشتعال حرکت کند. حتی در صورتی که تنها در این ماده باز باشد، ممکن است گاز خروجی از آن خود را به منبع اشتعال رسانده و منجر به آتش گرفتن کل بطری آن بشود. منبع اشتعال آن لزوما حتما نباید شعله باشد و الکتریسیته ساکن، پلیت داغ یا هیتر می توانند موجب آتش گرفتن آن شوند.

دمای خود آتش گیری این ماده 160 درجه سانتی گراد است. این بدان معناست که با رسیدن به این دما، ماده به صورت خود به خودی آتش می گیرد.

اتر به هوا و نور حساس است. قرار گرفتن در معرض این عوامل می تواند منجر به تشکیل پراکسیدهای انفجاری(پراکسیدهایی که قابلیت منفجر شدن دارند) شود. نمونه های تجاری دی اتیل اتر، همراه با آنتی اکسیدان هستند که از شکل گیری پراکسیدها جلوگیری می کند.

کمک های اولیه مربوط به دی اتیل اتر

• تنفس دی اتیل اتر: در صورت تنفس این ماده، باید هوای آزاد به فرد رسانده شود. اگر تنفس فرد سخت است، باید از اکسیژن استفاده شود. اگر فرد نقس نمیکشد، باید به او تنفس مصنوعی داده شود. باید به پزشک مراجعه شود.
• تماس دی اتیل اتر با چشم: لنز ها از جشم خارج شوند. چشم فرد باید به مدت 10-15 دقیقه با مقادیر زیاد آب شسته شود. باید به پزشک مراجعه شود.
• تماس دی اتیل اتر با پوست: پوست باید با مقادیر زیاد آب شسته شود و پوست آسیب دیده با نرم کننده پوشش داده شود. لباس های آلوده شده در آورده شوند. در صورتی که صدمات جدی به پوست وارد شده باشد، بهتر است از کرم آنتی باکتریال استفاده شده و به پزشک مراجعه شود.
• خوردن دی اتیل اتر: به هیچ عنوان فرد را مجبور به بالا آوردن تکنید. لباس های تنگ را آزادتر کنید. در صورتی که فرد بیهوش است، به هیچ عنوان چیزی را از طریق دهان به وی ندهید. فورا به پزشک مراجعه شود.