انواع و کاربرد های ارلن مایر چیست ؟
ارلن مایر یکی از ظروف آزمایشگاهی پرکاربرد می باشد که میتوان گفت در تمام آزمایشگاه ها وجود دارد. این ظرف مخروطی شکل بیشتر برای جوشاندن مایعات آزمایشگاهی کاربرد دارد. همچنین از آن برای نگهداری محلول ها و سنجش حجمی مایعات نیز در آزمایشگاه استفاده میشود.
ما در این مقاله قصد داریم شما را با کاربردهای مختلف ارلن مایر در آزمایشگاه، انواع ، کاربردها و جنس‌های مختلف این ابزار آشنا کنیم. پس در ادامه با ما همراه باشید.
ارلن چیست؟
ارلن یکی از کاربردی‌ترین وسایل در آزمایشگاه است. این وسیله اولین بار توسط یک شیمی‌دان آلمانی به نام امیل ارلن مایر در سال ۱۸۶۰ طراحی و به نام او نام‌گذاری شد. این وسیله دارای یک کف صاف، یک بدنه مخروطی و یک دهانه‌ی استوانه‌ای است و در حجم‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ظروف مخروطی از جنس شیشه های بوروسیلیکاتی یا پیرکس (مقاوم به حرارت) و همچنین مقاوم در برابر فعل و انفعالات شیمیایی با حجم های مختلف می باشد. اما یکسری از آنها از جنس پلی پروپیلن نیز می باشند که در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
این ظروف می توانند ساده یا مدرج باشند. از نوع مدرج آن برای برداشتن حجم معینی از مایع یا تعیین تقریبی حجم مایع استفاده می شود و نوع ساده آن برای استفاده از کارهای گوناگون مانند گرم کردن مایعات، مخلوط کردن و حتی نگهداری مایعات و یا به عنوان جمع کننده محصول تقطیر در عمل تقطیر و یا جمع کننده مایع خارج شده از قیف جدا کننده در هنگام عمل استخراج نیز استفاده می شود. یکی دیگر از ویژگی های آن سرعت تبخیر مایع در آن بسیار کمتر از بشر بوده و بدون ترس بیرون ریختن محتوای آن می تواند چرخیده شود.
انواع ارلن مایر آزمایشگاهی
اولین طراحی ارلن مایر به صورت وسیله‌ای با یک قاعده پهن، بدنه‌ی مخروطی شکل و دهانه‌ای استوانه‌ای بود. این طراحی در نمونه های رایج کنونی نیز حفظ شده است اما تولیدکنندگان مختلف، با در نظر داشتن کاربردهای متفاوت آن، تغییراتی در طراحی این ابزار اعمال کرده‌اند که در ادامه، مروری بر آنها خواهیم داشت.
ارلن دهانه گشاد:
ارلن‌های دهانه پهن (دهانه گشاد) یکی از انواع ارلن‌های آزمایشگاهی هستند، که قسمت دهانه‌ی آنها نسبت به نمونه های معمولی پهن‌تر است. این طراحی باعث میشود تا ریختن نمونه در این مدل ارلن راحت‌تر صورت گیرد. بنابراین ارلن‌های دهانه پهن اغلب برای ذخیره‌ی مواد و نمونه‌ها مناسب هستند.
ارلن خلاء:
از دیگر انواع ارلن مایر آزمایشگاهی میتوان به ارلن خلاء یا بوخنر اشاره کرد. طراحی آن به گونه‌ای است که در یک سمت دهانه، یک خروجی جهت اتصال به پمپ خلاء وجود دارد. ارلن خلاء برای جداسازی مواد جامد یا ناخالصی‌ها از فاز مایع استفاده میشود.
ارلن بوخنر یا همان خلا یکی از ظروف آزمایشگاهی پر مصرف می باشد. ارلن بوخنر همراه با قیف بوخنر برای جداسازی جامدات و مایعات مورد استفاده قرار می گیرد. از ویژگی های مهم ارلن خلا مقاومت بدنه آن در برابر فشار بالا یا در اصطلاح قابل وکیوم می باشد. این ظرف دارای حجم های متفاوتی بوده و معمولا مدرج است تا بتوان حجم های متفاوتی را در آن نگه داشت. یکی دیگر از کاربردهای آن خروج گاز در حین جوشاندن در مواقعی که گاز و یا بخار خاصی را بخواهیم از سیستم خارج کنیم، می باشد. همچنین می توان برای فیلتر کردن مواد نیز از آن استفاده نمود.
ارلن روداژدار:
ارلن روداژدار بر روی دهانه آن روداژ مشخصی وجود دارد. این ویژگی امکان اتصال ارلن با اتصالات و رابط‌های شیشه‌ای که دارای روداژ یکسانی با ارلن هستند را فراهم می‌کند. به این ترتیب کاربر قادر خواهد بود تا یک ست مشخص برای کاربردی خاص را ایجاد کند.
ارلن بیودی:
ارلن بیودی یکی دیگر از انواع ارلن مایر های آزمایشگاهی است. این نوع دارای درب سمباده‌ای است و اغلب برای کاربردهای یدومتری یا واکنش‌هایی که در آن ید اکسید می‌گردد، (یعنی ید از محلول یدیدها آزاد میشود) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ارلن درپیچ دار:
ارلن‌های در پیچ دارد، اغلب برای کشت نمونه، نگهداری کشت‌های میکروبی و سلولی، نگهداری مواد و نمونه‌های فرار و آماده‌سازی محیط های کشت در آزمایشگاه کاربرد دارند.
ارلن‌های بافل دار:
دارا بودن بافل یکی دیگر از مواردی است که ارلن‌های آزمایشگاهی را از لحاظ نوع طراحی متفاوت می‌سازد. ارلن‌های بافل دار، ارلن‌هایی هستند که انتهای آنها دارای برجستگی و فرو رفتگی‌هایی است. این طراحی سبب تبادل هوا شده و برای اکسیژن‌رسانی به نمونه، به ویژه هنگام کشت سلول، بسیار مفید خواهد بود. همچنین این طراحی کار با نمونه‌های چسبنده را آسانتر می‌کند.
ارلن دهانه تنگ:
این مدل ارلن آزمایشگاهی به دلیل باریک بودن دهانه، برای مخلوط کردن و جوشاندن مواد آزمایشگاهی مناسب هستند. گردنه باریک این ابزار سبب میشود تا با چرخاندن ، محتوای داخل آن بدون خطر ریختن مخلوط شود. همچنین چنانچه ارلن دهانه باریک از جنسی ساخته شده باشد که امکان جوشاندن نمونه در آن وجود داشته باشد، بخارهای داغ در بخش بالایی فلاسک متمرکز و فشرده می‌شوند و نرخ از دست رفتن محلول کاهش می‌یابد.
