برفک دهان زمانی رخ میدهد که کاندیدا (نوعی قارچ که باعث عفونتهای مخمری میشود) بیش از حد در دهان رشد میکند. اگرچه به عنوان عفونتی تصور میشود که فقط داخل دهان را تحت تاثیر قرار میدهد، اما در واقع میتواند بر لبها نیز تاثیر بگذارد.
نواحی شایعی که تحت تاثیر آن قرار میگیرند عبارتند از لبها، زبان، گلو، سقف دهان و پوشش گونهها و پشت لبها.
علائم شامل موارد زیر است:
• لکههای سفید روی زبان، گلو و لبها
• قرمزی یا درد در هر نقطه از دهان، از جمله گوشههای دهان
• ترکها و بریدگیهای ریز در گوشه دهان
• احساس پنبه مانند در دهان
• از دست دادن چشایی
• درد هنگام خوردن و بلعیدن
برفک همچنین میتواند بر مری تاثیر بگذارد.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر مستعد ابتلا به برفک هستند. بیماریهای مختلفی که میتوانند سیستم ایمنی بدن ما را تضعیف کنند عبارتند از دیابت، سرطان و ایدز.
سایر عوامل خطر که میتوانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند و احتمال ابتلا به برفک را افزایش دهند عبارتند از:
• سن کمتر از 1 ماه
• سیگار کشیدن
• دندان مصنوعی
• استفاده از آنتیبیوتیکهای گوناگون
• استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا استنشاقی برای شرایطی مانند آسم
• استفاده طولانی مدت از داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی
• مصرف داروهایی که میتوانند دهان را خشک کنند، یا داشتن خشکی مزمن دهان
• لیس زدن مکرر لب یا مکیدن انگشت شست
برای موارد خفیف برفک دهان، مانند نوزادان، اغلب خود به خود و بدون هیچ درمانی برطرف میشود. بسته به سن بیمار و همچنین وضعیت اولیه سلامتی آنها، خوردن غذاهای لاکتوباسیلوس مانند ماست ممکن است کمک کننده باشد.
برای عفونتهای برفک خفیف تا متوسط، پزشک ممکن است یک داروی ضدقارچی تجویز کند. به طور معمول، چند بار در روز به صورت موضعی در مناطق آسیبدیده اعمال میشود.